ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

''Το ανά χείρας βιβλίο, με τις πολλές του παραπομπές και το αποδεικτικό του υλικό, επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στα προβλήματα που βιώνει σήμερα η χώρα μας - προβλήματα οικονομικά, διπλωματικά αλλά και ηθικά, τα οποία είναι σαφώς πιο αλληλένδετα από ό,τι πολλοί θεωρούν. Η επικέντρωση αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι συμμερίζομαι απολύτως την ανησυχία, την αγωνία, τη σύγχυση και την οργή που αισθάνονται σήμερα οι συμπατριώτες μου για τους κατά καιρούς κυβερνώντες.
Η καλύτερη βοήθεια που μπορώ να προσφέρω είναι η πολύπλευρη ανάλυση της όλης κατάστασης, ιδίως στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, περιλαμβανομένης και της εξέτασης ορισμένων ζητημάτων που τα ΜΜΕ για δικούς τους, άγνωστους (ή ύποπτους), λόγους επιλέγουν να αποσιωπούν ή να παρουσιάζουν με τελείως επιπόλαιο ή και εφησυχαστικό τρόπο. Σ' αυτά περιλαμβάνω θέματα σχετιζόμενα με την οργάνωση του υπουργείου Εξωτερικών, τη μυστικότητα με την οποία χειρίζεται τα κονδύλιά του, ως και τις δυσεξήγητες σπατάλες στις διάφορες ΜΚΟ.
Ελπίζω ειλικρινά ότι οι απόψεις μου εφ' όλων αυτών των θεμάτων θα αποδειχθούν ενδιαφέρουσες για τους αναγνώστες, επειδή, μεταξύ άλλων, δεν πηγάζουν από έναν μικροπολιτικό τρόπο σκέψης ούτε βασίζονται σε πελατειακές σχέσεις, αλλά ούτε, επίσης, υποστηρίζουν τα οποιαδήποτε κεκτημένα συμφέροντα - παράγοντες που όλοι συνυπάρχουν με τον πολιτικό κόσμο που πεθαίνει και που έχει ζημιώσει τη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό''. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συγγραφέας: Βασίλειος  Μαρκεζίνης

Έκδοση: Λιβάνης (2010)

ISBN: 978-960-14-2258-9

Περιγραφή: Σελ. 525, μαλακό εξώφυλλο, 20 Χ 14 εκ., 2 ολοσέλιδοι έγχρωμοι χάρτες.

Κατάσταση: ΑΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΤΟ.

Βάρος κατά την αποστολή: 760 γρ.

''Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο Μια Νέα Εξωτερική Πολιτική για την Ελλάδα προκάλεσε αρκετές συζητήσεις τόσο λόγω της φύσεως του θέματος με το οποίο καταπιάνεται, όσο και λόγω του κύρους του συγγραφέα του. Ο διεθνούς φήμης Έλληνας ακαδημαϊκός καταθέτει τις προτάσεις του για μια εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με κύριο στοιχείο την σταδιακή απεμπλοκή της χώρας μας (όπως και της Ευρώπης γενικότερα) από το αμερικανικό άρμα. Να σημειώσω εδώ πως σκοπός μου δεν είναι να κρίνω αυτές καθ' αυτές τις απόψεις και τις προτάσεις του αξιότιμου κ. Μαρκεζίνη, αλλά τον τρόπο με τον οποίον αυτές παρουσιάζονται στο αναγνωστικό κοινό.

Έτσι λοιπόν, από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου, διακρίνεται το επιθετικό ύφος του συγγραφέα, ο οποίος «δεν χαρίζεται σε κανέναν», χωρίς όμως ποτέ να ξεφεύγει από την εκλεπτυσμένη γλώσσα που άριστα γνωρίζει να χειρίζεται. Το μακροσκελές εισαγωγικό μέρος ίσως ξενίσει κάποιους, είναι όμως απαραίτητο για να κατατοπίσει απόλυτα τον αναγνώστη στο ευμετάβλητο γεωπολιτικό περιβάλλον της εποχής μας, αλλά και γενικότερα στην έννοια της γεωπολιτικής (αν και το κείμενο πολλές φορές μετατοπίζεται προς τον χώρο της γεωστρατηγικής). Η σαφήνεια των προτάσεων και των ιδεών του κ. Μαρκεζίνη χαρακτηρίζει το κυρίως μέρος του βιβλίου, ενώ η πληθώρα των παραπομπών, των πηγών και των επεξηγήσεων ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό μελετητή.

Ωστόσο, αν και δευτερευούσης σημασίας, υπάρχουν και κάποια αρνητικά στοιχεία που αξίζει να επισημανθούν:

1^ον) Το περιεχόμενο πολλών εκ των υποσημειώσεων κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελεί μέρος του κυρίως κειμένου, αφού η συνεχής μεταφορά της προσοχής του αναγνώστη σε αυτές ίσως κουράζει (λόγω και της έκτασής τους).

2^ον) Θεωρώ άστοχο για την προσωπικότητα και το επίπεδο του κ. Μαρκεζίνη να αναλώνει σχεδόν τρεις σελίδες ενός τέτοιου βιβλίου (σελ.112-114) σε μια προσωπική «κόντρα» (με τον κ. Βερέμη).

3^ον) Όπως και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, έτσι και εδώ δεν λείπουν κάποιες ανακρίβειες όταν ο συγγραφέας εισέρχεται σε κάποια καθαρά στρατιωτικά ζητήματα και στην σχετική ορολογία. Ενδεικτικά αναφέρω δύο τέτοιες περιπτώσεις:

    -[Σελ.41, υποσ.24] Η βόμβα "Daisy Cutter" (BLU-82) που χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί  στο Αφγανιστάν, κάθε άλλο παρά «νέα» είναι (πρωτοχρησιμοποιήθηκε στον Πόλεμο του

 Βιετνάμ). Αντιθέτως την περίοδο που γράφτηκε το βιβλίο η απόσυρση και η  αντικατάστασή της με νέα πυρομαχικά είχε ήδη δρομολογηθεί. Ασαφής είναι και η επεξήγηση του τρόπου λειτουργίας της. Συγκεκριμένα, η σχετική αναφορά παραπέμπει περισσότερο σε θερμοβαρικά πυρομαχικά και όχι σε μεγάλης ισχύος πυρομαχικά συμβατικής εκτόνωσης (κάτι που δείχνει ότι ο συγγραφέας συγχέει τις δύο αυτές κατηγορίες όπλων).

   -[Σελ.384, υποσ.203] Ο συγγραφέας κάνει λόγο για «Τάγμα Τεθωρακισμένων», ένας όρος ο οποίος δεν υφίσταται στο Ελληνικό Στρατό (το ορθόν είναι Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού).

Γενική εντύπωση είναι πως πρόκειται για ένα απαιτητικό βιβλίο για απαιτητικό κοινό. Η έκδοση απευθύνεται σε αναγνώστες κάποιου επιπέδου, αλλά αποτελεί και μια αναλόγως υψηλής ποιότητας εργασία η οποία, ανεξαρτήτως με το αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τις θέσεις του συγγραφέα, μελετώντας την εισάγεται σε έναν μοναδικό τρόπο σκέψης για τα ζητήματα που θίγει. Αναμφίβολα θα έλεγα πως είναι ένα από τα σημαντικότερα βιβλία που κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα τα τελευταία έτη''.

(Γεράσιμος Μ., Κέρκυρα)